Met een ANWB-taalgidsje op zakenreis
We gaan terug naar 1999. Elektrotechnicus Klaas Slagter (55) werkt in de lichtreclame op het bedrijventerrein Diepswal, maar het botert niet tussen hem en zijn baas. Via-via horen Jeroen Oosterhof en – toen nog – Gert Jan Brons over zijn ambities, en hij wordt uitgenodigd voor een gesprek. “Het klikte gelijk. Ze waren nog maar met z’n zessen, en dan reken ik de schoonmaakster mee. Alles deden ze zelf: boren, zagen, naar de klant, en dan begon het hele riedeltje weer opnieuw.” Hij sloot zich aan bij wat toen nog zonder een greintje ironie de jonge honden van BOIKON kon worden genoemd, en keek nooit meer om. “Het was een warm bad, en dat is het nog steeds.”
Door de jaren heen heeft Klaas zich ontwikkeld tot een manusje-van-alles. “Ik houd me bezig met de Wiki en BOIKON Academy, doe nog montagewerkzaamheden, regel het onderhoud van het pand, machines en andere interne onderdelen.” Vooral de Wiki is een passieproject geworden, al was de aanleiding vrij prozaïsch. “In december 2021 ben ik aan mijn hand geopereerd en kon ik een tijdje geen montagewerk doen. We hadden dit idee – zoals zo veel ideeën – al een hele tijd op de plank liggen, en dat was het moment bij uitstek om het op te pakken.”
“Alle kennis binnen BOIKON proberen we vast te leggen, zodat elke nieuwe monteur begrijpt hoe onze filosofie in elkaar steekt. Weet hij iets niet, dan kan hij meteen op ons intranet spieken. Dat is nog een work in progress, en eigenlijk is het nooit af, maar we zijn al een heel eind gekomen. Het is ergens ook bittere noodzaak: we zijn inmiddels als bedrijf zo gegroeid dat je niet elk onderdeel meer individueel kunt bespreken. Om een voorbeeld te geven: we hebben de expliciete afspraak dat er – tenzij anders aangegeven – altijd elektrolytisch verzinkte boutjes worden gebruikt. Géén RVS dus. Als dat een keer vergeten wordt, worden wij er op aangesproken. Dat zijn van die groeipijntjes waar je niet aan ontkomt, maar je moet er wel alles aan doen om het tegen te gaan.”
De volgorde is nu duidelijk: kom je er als monteur niet uit? Dan check je eerst de wiki, daarna vraag je je collega’s, en pas als dat geen soelaas biedt trek je bij de ingenieur van dienst aan de bel. Zo worden de medewerkers ontlast en weet iedereen waar ze aan toe zijn. Een van de voorbeelden van de ontwikkeling die BOIKON heeft doorgemaakt sinds het bescheiden begin op een Groningse zolderkamer. Van Klaas zul je geen onvertogen woord horen over de projecten die hij voorbij heeft zien komen. “Wat we hier hebben neergezet, dat maakt me wel trots. En we staan voor wat we maken! Ook al werkt iets niet meteen, we lossen het op. We hadden ooit een opdracht lopen bij Akzo Nobel in Hengelo die niet lekker liep, en de tijdsdruk werd alsmaar hoger. Dan steek je de koppen bij elkaar, loop je alles na, en zorg je dat het werkt. Uiteindelijk bleek het probleem te zitten bij een leverancier die meerdere keren achter elkaar een foutieve batch kettingassen had geleverd. Zo leer je weer wat.”
“De tabaksindustrie is ook zoiets. Het is een lastig onderwerp, maar we mogen als klein bedrijfje uit Leek echt trots zijn op wat we hebben neergezet. We hebben mogen aanschuiven bij grote namen uit Duitsland, Hongarije of Polen, en daar zijn we echt door gegroeid. Mijn eerste buitenlandse reis kan ik me nog goed herinneren. Het zal 2002 of 2003 zijn geweest, en we waren benaderd door een kartonfabrikant in de buurt van Londen. Moesten we zelf de hele reis plannen, tickets kopen, hotels boeken…dat wordt tegenwoordig veel beter geregeld, maar een ervaring was het wel. Of een trip naar Duitsland, terwijl ik geen woord Duits sprak. Zei Jeroen: ‘joh, loop even naar de ANWB en haal zo’n boekje, dan red je je prima.’ “
Over de vraag wat er tegenwoordig nog meer beter is geregeld dan voorheen, hoeft Klaas niet lang na te denken. “Goed gereedschap. Elke monteur krijgt de werktuigen die hij nodig heeft om met plezier te kunnen werken. Of het nou om handgerei gaat of grote machines, we werken hier met het best mogelijke materiaal. Als ik zo om me heen kijk bij klanten en partners: dat vind je echt niet overal, hoor.” Hij lacht. “Er wordt goed voor ons gezorgd.”
